Η μουσική έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει ένα άτομο ή μια ομάδα σε δημιουργικές δραστηριότητες μέσα σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο (Odena, O., 2016) Ηδημιουργικότητα είναι η βάση της μουσικοθεραπείας η οποία συμβάλλει στην παροχή ευκαιριών για πρόοδο , και επίγνωση του εαυτού ( MacDonaldetal., 2002). Ο Bruscia (1998) επισημαίνει ότιτόσο ο πελάτης (client) όσο και ο θεραπευτής έχουν ευκαιρίες για «δημιουργικές συναντήσεις» όπου πειραματίζονται τρόπουςδράσης. Οιπελάτες μπορούν να ακούσουν τις βαθιές επιθυμίες τους και να αλλάξουν την προσοχή τους μακριά από όλες τις αρνητικές σκέψεις σε έναν δημιουργικό εαυτό μέσω της μουσικοθεραπείας (Nordoff&Robbins, 1977).
Η προσέγγιση των Nordoff&Robbins (2007) υποστηρίζει ότι κάθε άτομο έχει μέσα του ένα «μουσικό παιδί» και εμφανίζεται με έναν φυσικό τρόπο, όπως το ένστικτο, ανά πάσα στιγμή και σε οποιαδήποτε κατάσταση. Συγκεκριμένα, κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες και τις ικανότητές του, ανταποκρίνεται σε ήχους και μουσικά μοτίβα επιδεικνύοντας μια ενδελεχή κατανόηση της δομής και των χαρακτηριστικών της μουσικής (Bruscia, 1987). Ο μουσικοθεραπευτής είναι ειδικά εκπαιδευμένος να ακούει το «μουσικό παιδί» (Nordoff&Robbins, 1977) μέσω μιας ποικιλίας τεχνικών μουσικοθεραπείας και να αναγνωρίζει, διευκολύνει,και υποστηρίζει τη μουσική επικοινωνία..
Η Clements-Cortés αναφέρει στη μελέτη της (2019) έναν όρο από τους Nordoff&Robbins (2017) που αφορά το «conditioned child» ή παιδί με περιορισμούς προκειμένου να περιγράψει κάποιες τυποποιημένες αντιδράσεις ενός ατόμου στον κόσμο. Ο Clements-Cortés τονίζει ότι μέσω του κλινικού αυτοσχεδιασμού «το εξαρτημένο παιδί θα μπορεί να δει την έμφυτη μουσικότητα του και έκφραση» (Clements-Cortés, 2019). Συνολικά, ο μουσικοθεραπευτής βοηθά στην να εξερεύνηση πτυχών του εαυτού προσφέροντας διάφορες μουσικές ευκαιρίες προκειμένου να αφήσουν πίσω τον «παλιό εαυτό» και να καλωσορίσουν τη νέα ταυτότητα (Nordoff&Robbins, 1991).
Γενικότερα, οι η προσέγγιση «Nordoff-Robbins» βασίζεται στην πεποίθηση ότι όλοι μπορούν να ανταποκριθούν στη μουσική, ανεξάρτητα από τις ικανότητες του. Υποστηρίζει ότι οι μοναδικές ιδιότητες της μουσικής με θεραπευτική δράση μπορούν να ενισχύσουν την επικοινωνία, να υποστηρίξουν την αλλαγή και να επιτρέψουν στους ανθρώπους να ζουν με έναν δημιουργικό και παραγωγικό τρόπο.
Βιβλιογραφία
Bruscia, K.E., 1987. Improvisational models of music therapy. Charles C. Thomas
Bruscia, K.E., 1998. The Dynamics of music psychotherapy. Gilsum, NH: BarcelonaPublishers
Clements-Cortés, A., 2019. Improvised Focused Therapy: Nordoff Robbins Music Therapy
Approach. Canadian music educator, 61(1), pp.41–43.
Odena, O., 2006. Musical Creativity: Insights from Music Education Research : Insights from
Music Education Research. Taylor & Francis Group
MacDonald, R. A. R., Kreutz, G., & Mitchell, L. A. (2012). What is music health and well- beingand why is it important. In R. A. R MacDonald, G. Kreutz, & L. A. Mitchell (Eds.), Music, healthand well-being .Oxford: OxfordUniversityPress
Nordoff, P. and Robbins, C. (1977). Creative Music Therapy: Individualized Treatment for the
Handicapped Child . New York: John Day Company.
Nordoff, P., & Robbins, C. (2007). Creative music therapy: A guide to fostering clini-cal
musicianship (2nd ed.). Gilsum, NH: Barcelona Publishers. Originallypub-lished 1977
