Νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό American Psychologist παρέχει μια νευροεπιστημονική προσέγγιση της κοινωνικής σύνδεσης με έναν νέο χάρτη του εγκεφάλου κατά την αναπαραγωγή μουσικής.

Μια ομάδα κοινωνικών νευροεπιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Bar-Ilan και το Πανεπιστήμιο του Σικάγο εισήγαγαν ένα μοντέλο του εγκεφάλου που ρίχνει φως στις κοινωνικές λειτουργίες και τους μηχανισμούς του εγκεφάλου που διέπουν τις μουσικές προσαρμογές που χρησιμοποιούνται για την ανθρώπινη σύνδεση και επαφή. Το μοντέλο είναι μοναδικό επειδή εστιάζει σε ό, τι συμβαίνει στον εγκέφαλο, όταν οι άνθρωποι παίζουν μουσική μαζί παρά όταν ακούνε μουσική μόνοι τους. Πηγή έμπνευσης ήταν οι δημιουργικές προσπάθειες ανθρώπων σε όλο τον κόσμο για αναπαραγωγή της μουσικής δημιουργίας μαζί κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Αυτό περιελάμβανε ανθρώπους να τραγουδούν τραγούδια από μπαλκόνι σε μπαλκόνι, ομαδικό τραγούδι σε πλατφόρμες τηλεδιάσκεψης όπως το Zoom, και συναυλίες στο σαλόνι από τους Yo Yo Ma, Chris Martin από το Coldplay και Norah Jones.

Η ομάδα συνένωσε τις τελευταίες εξελίξεις στην κοινωνική νευροεπιστήμη και στον τομέα της μουσικής, συμπεριλαμβανομένης της εξελικτικής θεωρίας. Συνέθεσαν αυτές τις προόδους και τόνισαν πέντε βασικές λειτουργίες και μηχανισμούς του εγκεφάλου που συμβάλλουν στην κοινωνική σύνδεση μέσω της μουσικής.

Αυτά είναι:

1.Κυκλώματα ενσυναίσθησης

Η ενσυναίσθηση μάς βοηθά να συντονίζουμε πώς σκέφτονται και αισθάνονται άλλοι άνθρωποι και μπορούν να βελτιωθούν μέσω του διαπροσωπικού μουσικού συντονισμου.

2. Έκκριση οξυτοκίνης

Η οξυτοκίνη ονομάζεται μερικές φορές η “ορμόνη αγάπης” επειδή συμβάλλει στην αίσθηση ότι αισθανόμαστε κοινωνικά συνδεδεμένοι με τους άλλους. Εκκρίνεται όταν οι άνθρωποι τραγουδούν μαζί, ακόμα και όταν το τραγούδι είναι αυτοσχεδιασμένο.

3. Αίσθηση ανταμοιβής και απελευθέρωση ντοπαμίνης

Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που παράγει μια αίσθηση ευχαρίστησης και απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια της μουσικής προσδοκίας. Είναι καίρια για την αίσθηση της ανταμοιβής και του κινήτρου μας.

4. Γλωσσικές δομές

Οι γλωσσικές δομές του εγκεφάλου εμπλέκονται στον εμπρός και πίσω μουσικό διάλογο (μερικές φορές αναφέρεται ως «κλήση» και «απάντηση»).

5. Έκκριση κορτιζόλης

Η κορτιζόλη είναι μια ορμόνη που σχετίζεται με το άγχος, αλλά γίνεται μείωση στον εγκέφαλο, όταν οι άνθρωποι τραγουδούν μαζί και όταν ακούνε μουσική μαζί σε ομάδες.

Η έρευνα παρέχει το θεμέλιο για ένα αναδυόμενο πεδίο που ονομάζεται «κοινωνική νευροεπιστήμη της μουσικής», το οποίο βασίζεται στην προηγουμένως καθιερωμένη γνωστική νευροεπιστήμη της μουσικής, η οποία επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στην ακρόαση μουσικής.

Οι συγγραφείς λένε ότι η καλύτερη κατανόηση της κοινωνικής νευροεπιστήμης της μουσικής μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για τη βελτίωση της κοινωνικής σύνδεσης σε όλο τον κόσμο, ιδίως σε πολιτισμούς που βρίσκονται σε σύγκρουση. Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μουσική είναι ένα ισχυρό εργαλείο που μπορεί να ενώσει τα άτομα, να προωθήσει την ενσυναίσθηση και την επικοινωνία και να θεραπεύσει τις κοινωνικές διαιρέσεις. Λένε ότι μια καλύτερη επιστημονική κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η μουσική παρέχει κοινωνικές συνδέσεις μεταξύ εγκεφάλου και εγκεφάλου βοηθά να επισημανθεί ότι η μουσική δεν είναι απλώς ψυχαγωγία, αλλά αντ ‘αυτού αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης με σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις.

Παραπάνω πληροφορίες: David M. Greenberg et al, The social neuroscience of music: Understanding the social brain through human song., American Psychologist (2021). DOI: 10.1037/amp0000819

Πληροφορίες περιοδικούAmerican Psychologist απο το  Bar-Ilan University 

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το: medicalxpress-com