Έχεις σκεφτεί ποτέ να γράψεις ένα γράμμα στο μουσικό σου όργανο; Αν ναι, τι θα του έλεγες; Η αλήθεια είναι, ότι αυτό είναι που σε ξέρει πιο πολύ απ’όλους. Όταν είσαι χαρούμενος, το νιώθει. Όταν είσαι λυπημένος, συμπάσχει. Συμπάσχει με τις λυπημένες μελωδίες σου, και λυπημένες μελωδίες βγαίνουν απο μέσα του.
Τι θα έλεγες στο μουσικό σου όργανο , αν ήξερες ότι σε άκουγε;
Εγώ βρήκα την ευκαιρία και το έκανα λίγο πριν την έναρξη των σπουδών μου επείτα απο την παρότρυνση της καθηγήτριας μου, η οποία συμβούλεψε τον καθένα ξεχωριστά να το κάνει δίχως να καταλαβαίνω τότε τον λόγο.
Αnglia Ruskin University, Cambridge, 2020
“Αγαπημένο μου πιάνο,
Γνωριζόμαστε πολύ καλά. Ξέρω ότι έχουμε περάσει αμέτρητες ώρες μαζί ο ένας κόντα στον άλλον. Κυρίως, μοναχικές στιγμές, σωστά;
Έδειξες επιμονή όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα μαζί σου και δεν έπαψες ποτέ να πιστεύεις σε μένα. Έδείξες υπομονή όταν έπαιζα επανειλημμένα την ίδια μελωδία για να αναπτύξω τις τεχνικές μου ικανότητες και δεν παραπονέθηκες. Είμαι σίγουρη ότι ήταν στιγμές που περίμενες περισσότερα από μένα. Εξετάσεις, συναυλίες, αξιολογήσεις κτλ. αλλά ξέρεις ότι δεν είμαι και πολύ καλή στο να παίζω μπροστά σε κόσμο. Ωστόσο με βοήθησες να νιώσω περήφανη για τις καθημερινές μου προσπάθειες και να σκεφτώ ότι αφιερώνοντας έστω και 10 λεπτά κάθε μέρα, θα βρίσκομαι λίγο πιο κοντά στους στόχους μου.
Ξέρεις επίσης, ότι πέρασα δύσκολες και αγχωτικές μέρες στο ταξίδι μας , αλλά ήσουν πάντα δίπλα μου. Δεν ξόδεψα χρόνο για να σε βρω. Ήσουν στο ίδιο μέρος χωρίς να αφήνεις κανέναν να σε μετακινήσει. Μου δίδαξες σημαντικά μαθήματα όπως ενσυναίσθηση και συμπόνια. Όταν στεναχωριόμουν μου προσέφερες μελαγχολικές μελωδίες και όταν ήμουν ήρεμη και χαρούμενη, προσάρμοζες τον ήχο σου στη διάθεσή μου. Επικοινωνούσαμε χωρίς λόγια ,αλλά μόνο με τα συναισθήματά.
Παρόλο που ξέρεις πολλά για μένα και τις ικανότητές μου, νομίζω ότι δεν ξέρω τίποτα για σένα. Κάποτε υπάκουα μόνο σε κανόνες, τεχνικές και δεν είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε χωρίς περιορισμούς. Aναρωτιέμαι, πόσο θεραπευτική και βαθιά είναι η δύναμή σου τώρα που νιώθω πιο έτοιμη να την ανακαλύψω. Αναγνωρίζω, ότι ήρθε η ώρα σε αυτό το ταξίδι, να συμπεριλάβω, όχι μόνο εμένα, αλλά και άλλους ανθρώπους και ακούσματα. Θα νιώσουμε διάφορα συναισθήματα που προέρχονται από διαφορετικά άτομα και μαζί, εγώ και εσύ, θα προσεγγίσουμε νέες καταστάσεις και νέες προκλησεις. Να είσαι βέβαιος ότι δεν θα φαίνεται τόσο μοναχικό όσο ήταν”.
Σειρά σου τώρα…
Τι θα έλεγες στο μουσικό σου όργανο, αν ήξερες ότι σε άκουγε;
