Η λέξη “playfullnes” ή “παιχνιδιάρικη διάθεση” είναι αρκετά δύσκολο να οριστεί με ακρίβεια, με έναν συγκεκριμένο ορισμό να προέρχεται από τη μουσικοθεραπεία. Για αυτόν τον λόγο, είναι σημαντικό να προσδιορίσουμε πού και πώς μπορεί να εμφανιστεί η παιχνιδιάρικη διάθεση στη μουσικοθεραπεία. Η παιχνιδιάρικη διάθεση μπορεί να αναδυθεί μέσα από μουσικές αλληλεπιδράσεις και να ενισχυθεί μέσω της διαδραστικής μουσικοθεραπείας. Η διαδραστική μουσικοθεραπεία προσφέρει ευκαιρίες για παιχνίδι και ενθαρρύνει τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες να είναι αυθόρμητοι με διάθεση για παιχνίδι (Oldfield, 2006). Έτσι, οι μουσικές αλληλεπιδράσεις που περιλαμβάνουν δράμα, κινήσεις, μουσικές ή λεκτικές ανταλλαγές μπορούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα θετικότητας, ενθουσιασμού και προσμονής για τα παιδιά με αυτισμό, προσφέροντας ευχαρίστηση. Ομοίως, παιχνιδιάρικες διαθέσεις μπορούν να εμφανιστούν στην ενεργητική μουσικοθεραπεία (active music therapy) ή τον κλινικό αυτοσχεδιασμό για άτομα με άνοια. Ο Henricks (2020) επισημαίνει επίσης ότι το παιχνίδι και η μουσικοθεραπεία έχουν τις ίδιες ρίζες, καθώς και τα δύο είναι εγγενώς αυτοσχεδιαστικά.
